Poezja

i znowu list ci piszę
na skrzypcowym stole
smutku ogarkiem

ze słowa łódkę
albo kamień

księdzu Janowi Twardowskiemu

dlaczego róża z pretensjami
cała w pąsach
bezwstydna jak odpustowe cacko
a ostrozęba pokrzywa łysa

dlaczego jemioła w koronie
a poczciwa kapusta wzdęta

dlaczego zawsze blednie
femme fatale lilia
co się dopiero urwała z secesji
a niezapominajka uparcie zapomina

dlaczego oset krewnym jeża
a wielbłąd inwalida

dlaczego foki wiecznie na diecie
a mrówki ciągle na obie zmiany

spocone pszczoły a wyfraczone pingwiny

dlaczego świerszcze grają w filharmonii
a słoń tylko w amatorskiej kapeli

dlaczego żyrafa z kompleksami
u psychoanalityka
a biedronka w chmurach

dlaczego wiadra deszczu
a tylko kropla szczęścia

dlaczego uroczyście umiera tylko jesień

dlaczego strach ma największe oczy

dlaczego burza zawsze niewychowana
a tęcza jak lizak na pocieszenie

dlaczego ptaki bosonogie choć skrzydlate

dlaczego zamiast bram raju
schody kuchenne do nieba
i gdzie fanfary zwiastujące prawdę

dlaczego czułość kuzynką litości

dlaczego siwieją także psy i drzewa

dlaczego w każdym oknie widmo krzyża

dlaczego ten los

obejmij mnie

nie wiesz
co robisz

powiedział powój

– zdejmij pancerz

– jestem muszlą

nie płacz

może ten wyrok

jest łaską

wiem, że jesteś wyspą

ale ja jestem morzem